زعتر در طب سنتی، چه به عنوان گیاه آویشن، چه به عنوان ادویه ترکیبی، به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. زعتر در طب سنتی به ویژه به خاطر خواص درمانی آویشن که یکی از اجزای اصلی زعتر است مورد استفاده قرار می گیرد.
کاربردهای زعتر در طب سنتی
درمان سرفه و گلودرد:
- آویشن دارای خاصیت ضدعفونی کننده و خلط آور است
- دمنوش زعتر برای گلودرد، سرماخوردگی سرفه خشک توصیه می شود
تقویت معده و کمک به هضم:
- زعتر باعث افزایش ترشح شیره گوارشی می شود
- در طب سنتی، برای نفخ، سوهاضمه و دل درد استفاده می شود.
- گاهی با روغن زیتون خورده می شود تا شکم را «گرم» کند
ضد باکتری و ضد قارچ:
- آویشن دارای ترکیباتی مثل تیمول و کارواکرول است که در طب سنتی برای ضدعفونی کردن بدن به کار می رود.
تقویت حافظه و تمرکز:
- در برخی متون طب عربی و اسلامی آمده است که زعتر باعث تقویت ذهن می شود، مخصوصا اگر با عسل مصرف شود.
درمان دردهای عضلانی و مفصلی:
- روغن آویشن یا له شده برگ زعتر، به صورت موضعی برای درد مفاصل یا گرفتگی عضلات استفاده می شود.
ضد اضطراب و آرام بخش ملایم:
- برخی نسخه های سنتی دمنوش زعتر را برای کاهش تنش عصبی و آرامش عمومی تجویز می کنند.
- در زعتر و به ویژه در آویشن آن، چند ماده فعال وجود دارند که می توانند باعث ایجاد حس آرامش و کاهش استرس شوند. کارواکرول، تاثیر مستقیم بر نورون های مغز دارد و می تواند سطح دوپامین و سروتونین را بالا ببرد. تیمول موجود در زعتر به تنهایی خاصیت آرام بخشی ندارد اما با کمک به کاهش التهاب و تقویت ایمنی، به تعادل فیزیولوژیکی بدن کمک می کند که غیر مستقیم به کاهش تنش و اضطراب کمک می کند.
در اصل، ماده اصلی آرامبخش در زعتر، کارواکرول است که تاثیر مثبتی روی سیستم عصبی دارد. برای استفاده از این خاصیت می توانید دمنوش زعتر را به تنهایی یا با مواد دیگری مانند اسطوخودوس یا گل گاوزبان استفاده کنید.
اگر به اطلاعات خوب و دسته اول راجع به این ادویه جادویی علاقه دارید بهتر هست که مقاله زعتر: ادویه ای شگفت انگیز با خواص دارویی و کاربردهای آشپزی را نیز حتما مطالعه کنید تا به درکی جامع از این ادویه برسید.
