زمانی که می خواهیم در مورد تفاوت های دو یا چند چیز صحبت کنیم ابتدا باید خصوصیات هر کدام را به صورت جداگانه بررسی کنیم. زعتر یا آویشن؟ هرچند در فرهنگ های غذایی مختلف، ادویه های گوناگون به کار می روند، اما شباهت های ادویه ای نیز کم نیست! در بسیاری از همین فرهنگ های آشپزی، زعتر و آویشن را یکی می دانند. اما در این نوشته قصد داریم این دو را با هم مقایسه کنیم تا به نتیجه نهایی برسیم.
در واقع، زعتر و آویشن به هم ربط دارند ولی دقیقا یکی نیستند! برای بررسی بهتر، تعریف، استفاده، طعم و عطر، ترکیبات، و کاربردهای رایج این دو را با هم مقایسه می کنیم.
- تعریف
آویشن: گیاهی دارویی از خانواده نعناعیان
زعتر: هم می تواند به ترکیب ادویه ای اشاره کند و هم به نوع خاصی از آویشن بومی خاورمیانه
- طرز استفاده
آویشن: معمولا به صورت خشک یا تازه در آشپزی یا دمنوش استفاده می شود
زعتر: بیشتر به صورت ادویه ترکیبی در غذاها مثل نان زعتر
- طعم و عطر
آویشن: طعمی تند و تلخ با قوی گیاهی دارد
زعتر: ترکیبی از طعم ترش (سماق)، آجیلی (کنجد)، و عطری (آویشن یا گیاهان مشابه) دارد
- ترکیبات
آویشن: فقط خود گیاه آویشن
زعتر: آویشن، سماق، کنجد، نمک، و گاهی اورگانو یا مرزنگوش
- کاربرد رایج
آویشن: دمنوش، طعم دهنده گوشت، درمانی
زعتر: صبحانه با روغن زیتون، روی نان، مرغ، پیتا، و پیش غذاها
نکته جالبی که در این میان وجود دارد این است که در زبان عربی، واژه زعتر هم به گیاه آویشن بومی مدیترانه ای گفته می شود و هم به ترکیب ادویه ای سنتی. به همین خاطر گاهی باعث سردرگمی می شود. در ایران اما وقتی کسی می گوید «آویشن»، بیشتر منظورش همان گیاه دارویی ست؛ ولی «زعتر» معمولا به ادویه ترکیبی لبنانی/عربی اشاره دارد.
بنابراین اگر بخواهیم به یک جمع بندی ساده درباره زعتر یا آویشن برسیم باید بگوییم که زعتر و آویشن از نظر طعم، بو و خواص خیلی شبیه به هم هستند. اگر زعتر را به صورت یک ادویه ترکیبی در نظر بگیریم، آن ترکیب خود شامل آویشن هم می شود. یعنی در واقع: همه آویشن ها، زعتر نیستند اما تقریبا توی همه زعترها، آویشن هست.
اگر به اطلاعات خوب و دسته اول راجع به این ادویه جادویی علاقه دارید بهتر هست که مقاله زعتر: ادویه ای شگفت انگیز با خواص دارویی و کاربردهای آشپزی را نیز حتما مطالعه کنید تا به درکی جامع از این ادویه برسید.
